De Magie van Beekwoude is te koop als e-pub en in een pdf.versie en kost € 3,99. Bestellen kan via dit formulier. Je krijgt dan zo snel mogelijk de betalingsgevens en de e-pub of pdf (graag aangeven) toegestuurd. Omdat ik op deze manier niets hoef af te dragen aan andere instanties voor o.a. elektronisch betalingsverkeer doneer ik 10% van de opbrengst aan Give Strays a Chance, die zich inzet voor de zwerfdieren op Pilion. Met rechtstreeks bestellen doe je dus niet alleen mij, maar ook de diertjes op ons mooie schiereiland een groot plezier! Vind je dit allemaal te veel gedoe: de e-pub is ook online te bestellen bij bol.com en Kobo 😉 

De Magie van Beekwoude is mijn eerste Yellow Rose-verhaal over de belevenissen van Emma, Lotte en Suzan, die het altijd druk hebben met hun eigen bedrijfjes. Maar gelukkig blijft er tussendoor nog genoeg tijd over voor andere dingen, en dat is maar goed ook, want in Beekwoude is altijd iets te doen ☺

Zoals jullie misschien wel eens ergens gehoord of gelezen hebben, weet ik zelf zelden van tevoren hoe het verhaal zal verlopen. Dit keer was ik vast van plan om een serie te schrijven over de Friends of the Kalderimis, een groep internationale vrijwilligers die hier in Pilion de oude ezelpaden – kalderimi’s genoemd – blootleggen, waardoor er een heel netwerk van nieuwe wandelpaden tevoorschijn komt. Ik had ook al een titel: Verhalen van de Kalderimi’s.

Maar het liep anders. Terwijl ik aan het schrijven was over de Amerikaanse Pippa, doken in mijn gedachten steeds vaker drie Nederlandse dames op. En hoe meer ik hen wegduwde, des te brutaler werden ze. Tot ik niets anders kon dan het verhaal van Pippa opzijschuiven en luisteren naar wat de dames mij te vertellen hadden. Ik hoorde iets over een tearoom, over een bakkerij, een cateringbedrijf. Ze hadden het over een klein, gezellig dorp dat vlak bij de bossen lag. Ik zag het dorpsplein, ik rook het versgebakken brood, ik liep rond in de keuken van een klein wit boerderijtje… en voor ik het wist, begon ik dat wat de dames mij vertelden op te schrijven.

Zo is de Yellow Rose-serie ontstaan, genoemd naar de tearoom van Lotte, die de gele roos gebruikt als centraal thema voor haar inrichting en decoraties. Ik hou zelf ook van geel, omdat het me vrolijk maakt, en ik hoop dat ik in mijn verhalen iets van die zonnige kleur overbreng. Dat kunnen we volgens mij goed gebruiken in een wereld die met de dag grimmiger wordt. Het is fijn om even uit die dagelijkse ellende weg te zijn en een paar uurtjes ‘vergetelheid’ te zoeken in een romannetje. Niet al te moeilijk, niet al te diepgaand, gewoon zo’n lekker verhaal waarmee je even helemaal weg kunt dromen.

Voor degenen die een beetje teleurgesteld zijn omdat de Yellow Rose-serie zich in Nederland afspeelt heb ik trouwens goed nieuws: Emma vertelde me dat ze een broer heeft die een hotel runt in Pilion. Tot nu toe heb ik dat hotel nog niet gevonden, dus het zal nog wel een paar afleveringen duren voor ik daar iets over kan schrijven, maar een uitstapje naar mijn mooie schiereiland zit dus zeker in het vat.

Zelf hoop ik dat Suzan mij in de volgende afleveringen wat van haar keukengeheimen zal influisteren. De quichjes uit dit eerste verhaal lijken me echt heel lekker, maar tot op heden wil ze mij het recept ervan nog niet geven. Ik blijf proberen het van haar los te peuteren, en als dat lukt, geef ik dat in een volgende aflevering natuurlijk meteen door.

Kortom, ik denk dat de dames mij in de komende maanden flink zullen bezighouden. En ik hoop dat jullie daar net zoveel plezier aan zullen beleven als ik. Wij – Lotte, Emma, Suzan en ik – gaan er in ieder geval heel erg ons best voor doen!

 ♥♥♥♥♥