Heerlijke Dromen

Aan het lange wachten op mijn nieuwe boek komt voor jullie, mijn trouwe fans en lezers, zeer binnenkort een eind. Op 23 september zal Heerlijke Dromen, het derde en laatste deel van de Rozen van Beekbrugge-serie eindelijk het levenslicht zien. Op die datum vertrekken de vrachtauto’s vanuit het depot om mijn boek naar de algemene verkooppunten te vervoeren, en is de postkamer van de uitgeverij druk bezig om alle vooraf gereserveerde exemplaren op de deurmatten van mijn lezers te laten bezorgen.

Ik krijg gewoon een beetje kippenvel als ik eraan denk. Stel je toch eens voor. In heel Nederland staat Emma’s verhaal straks in de schappen van de tijdschriftenkiosken, in het bladenrek bij de grotere supermarkten… Als je over drie weken argeloos je dagelijkse boodschapjes loopt te doen, en even draalt bij de bladen om je favoriete weekblad te kopen, is er een grote kans dat je daar zomaar ineens mijn naam ziet staan, tussen bekende romantische Harlequin-schrijfsters als Nora Roberts, Susan Mallery, Maisey Yates. Helaas, naast de nog veel beroemdere Michelle Obama zal ik dit keer niet terechtkomen, want die heeft het volgens mij maar bij één boek gelaten, terwijl ik natuurlijk wel gewoon dóór ben gegaan met schrijven. En het resultaat daarvan ligt dus binnenkort in de winkels.

Drie romans van bijna vierhonderd bladzijden per deel heb ik in twee jaar tijd geschreven. En nu… Nu is de serie compleet! Ik kan het zelf nauwelijks geloven. Twee jaar lang vertoefde ik vrijwel dagelijks in het fictieve Beekbrugge, waar Suzan, Lotte en Emma mij kennis lieten maken met hun familie, vrienden en vijanden. Ik probeerde Suzans beroemde peer-roquefortquiches uit, beleefde samen met Lotte opnieuw mijn eigen driedaags bezoek aan Ameland van een paar jaar geleden, en reisde met Emma mee naar het mooie Toscane, waar ik in het verleden een aantal keer zelf ook ben geweest. Het was een lange, lange rollercoaster, een grillige rit waar ik niet zomaar uit kon stappen op de momenten dat ik het even helemaal had gehad. Het contract was getekend, er waren deadlines die gehaald moesten worden, producties die in gang waren gezet…

Gelukkig hoefde ik die rollercoaster-rit niet helemaal in mijn uppie te doen. Vanaf het allereerste begin kreeg ik heel veel steun van mijn fantastische Harlequin-redacteuren Iris en Hans. Zij waren degenen die dit avontuur met mij durfden aan te gaan en samen met mij in het diepe sprongen om iets te creëren wat voor ons alle drie nieuw was. Een puur Nederlandse HQN-roman, iets wat nooit eerder was gedaan. En of dit schrijfavontuur over een poosje een vervolg krijgt, ligt eigenlijk aan jullie, lieve lezers. Toekomstige boekcontracten zijn nu eenmaal geheel en al afhankelijk van eerdere verkoopcijfers, zo simpel is het gewoon. Daar kun je je wenkbrauwen over optrekken, maar dat helpt niet. Dat boek aanschaffen wel. Je vriendinnen aansporen het te kopen ook. Je social media platforms laten weten dat jij dit zo’n heerlijke serie vond – nou ja, dat hoop ik natuurlijk – en mooie reviews schrijven op de grote online boekenverkoopsites en boeken(blog)sites helpt ook heel erg mee om deze gloednieuwe serie te promoten. Kortom, wij hebben ons allerbeste best gedaan om mijn lieve, stoere en eigenzinnige meiden een goede start te geven, maar nu is de beurt aan jullie om hen te helpen groter te groeien!

Mijn rollercoaster kwam begin mei langzaam tot stilstand, toen ik het definitieve manuscript van Heerlijke Dromen voor de laatste keer naar Amsterdam stuurde. Ik heb de lange, mooie en zeer zonnige Griekse zomer dan ook benut om afstand te nemen van die twee heerlijke, maar heel intensieve schrijfjaren. En dat is prima gelukt. Ik kijk er zelfs alweer naar uit om met een nieuw boek te beginnen. Een nieuw verhaal, met nieuwe hoofdpersonen, die met Beekbrugge niets, maar dan ook niets te maken hebben. Ik vertrek – nou ja, alleen in gedachten, hoor, gezeten achter mijn bureau – heel binnenkort opnieuw naar Herm, het kleine Engelse Kanaaleiland waar ik in mei samen met mijn zus ben geweest. Toen ik daar was, daar stond, en uitkeek over de drooggevallen zee, wist ik meteen dat ik ‘hier’ een boek wilde laten plaatsvinden. Net zo zeker als ik dat lang geleden wist toen ik in het Ierse Leenane stond en naar de oude ‘famine-roads’ staarde terwijl een mij totaal onbekende Ierse man mij vertelde waarom die daar waren en waarom ze nergens naartoe gingen. Op dat moment werd in mij het zaadje gelegd voor Dans der Liefde, het verhaal van Lucy, dat ik zelf nog steeds een van mijn mooiste romans vind.

Zo’n zelfde moment beleefde ik dus in Herm, starend naar het graf van een monnik die daar ooit had geleefd. De naam Katie zweefde mijn gedachten binnen, beelden van een zonnige zomer lang geleden en heel vaag iets over een mysterie dat nou eindelijk eens een keertje opgelost moest worden. Afijn, ik kwam er gewoon niet onderuit: het nieuwe boek moest zich op Herm gaan afspelen, ook al had ik mezelf al helemaal voorbereid op de Griekse feelgood-roman die ik voor uitgeverij Cupido zou gaan schrijven. Gelukkig kennen ze me daar al heel wat jaartjes, dus toen ik vroeg of het in plaats van een Griekse ook een ‘Hermse’-feelgoodroman mocht worden, gaven ze me meteen het groene licht daarvoor. En daarom ga ik dus komende week aan mijn bureau in alle rust luisteren naar wat Katie mij te vertellen heeft. Precies zoals ik twee jaar geleden begon met luisteren naar Suzan, Lotte en Emma…

Om alvast een puntje van de sluier van Heerlijke Dromen op te lichten heb ik nog een klein toetje voor jullie. Zoals trouwe lezers inmiddels van mij gewend zijn, staat er de laatste jaren voor in mijn boeken een citaat, meestal een tekst uit een song, die alles te maken heeft met het thema van het boek. Een song die mij tijdens het schrijven ervan door het hoofd speelde, betekenis gaf aan de woorden die ik op mijn laptop intiktee. Als voorproefje op de feestelijke dag van 23 september, geef ik jullie, mijn trouwe fans en lezers, alvast deze prachtige, rauwe en ontroerende ‘Emma’-song, getiteld ‘ANYMORE’ en live gezongen door Travis Tritt. Ik wens jullie veel luister- en voor over drie weekjes – alvast veel leesplezier!

♥♥♥♥♥