De eerste maand van het nieuwe jaar ligt alweer achter ons. Zo heel erg hoopvol is het niet begonnen voor de mensheid, daar zorgt die idioot in Amerika wel voor. Er gebeuren daar momenteel dingen die toch wel heel veel gelijkenis vertonen met de periode in Europa voor en tijdens WOII, en dat is beslist niet iets om toe te juichen. Deze maand was het tachtig jaar geleden dat het concentratiekamp in Auschwitz werd bevrijd en ik ben een van de mensen die is opgegroeid in de stellige overtuiging dat zoiets nooit meer mag, zal en kan gebeuren.
En wat lees ik deze week? De president van Amerika wil de beruchte Guantanamo Bay gevangenis op Cuba gaan gebruiken om illegaal verblijvende immigranten naartoe te deporteren. Als u dat akelig bekend in de oren klinkt, dan bent u ongetwijfeld een kind van mijn generatie, al hoop ik dat er ook bij degenen die nu jong zijn een belletje gaat rinkelen. En zo niet, vraag dan maar aan AI waar ik op doel. Hoewel ik niet weet of de waarheid die je daar vandaan haalt ook werkelijk de waarheid is. Hoe je het ook wendt of keert, het jaar 2025 begint verdacht veel te lijken op wat George Orwell al in zijn boek 1984 beschreef. En mocht u dat boek nooit hebben gelezen, dan raad ik u aan om dat zo spoedig mogelijk te doen – voordat het boek en de inhoud ervan verboden of door AI gewist wordt uit de informatiebronnen.
Juist vanwege de diversiteit van en vrije toegang tot informatiebronnen is het mogelijk om erachter te komen of wat ons verteld wordt ook werkelijk de waarheid is. En dat hebben we hard nodig, want hoe vaak komt het niet voor dat belangrijke feiten over de waarheid worden verzwegen of verdraaid? Dat overheden graag het een en ander verzwijgen en in de doofpot laten verdwijnen is voor niemand iets nieuws, en dat gebeurt zeker ook in Griekenland. Een voorbeeld daarvan is het grote treinongeluk in de Tempi-vallei, deze maand precies twee jaar geleden. Daarbij kwamen 57 veelal jonge mensen om het leven. Ondanks de geijkte beloftes van de overheid om ‘de onderste steen boven te halen’ in het onderzoek naar hoe dit had kunnen gebeuren, zodat de schuldigen gestraft zouden worden, bleven er vanaf het begin veel vragen over de oorzaak en de omvang van de ramp onbeantwoord of op zijn minst ‘vaag’.
De ouders van de omgekomen kinderen stelden daarom een eigen onderzoekscommissie aan, waardoor nu duidelijk is geworden dat de goederentrein waarop de passagierstrein met grote snelheid inreed ruim 10 ton brandbare vloeistoffen vervoerde. Een feit dat in de officiële overheidsrapporten nooit naar buiten is gekomen. Daarin werd namelijk gezegd dat de ongewoon felle brand veroorzaakt werd door siliconenolie die uit de transformatoren van de treinen lekten.
Een en ander kwam deze maand eindelijk naar buiten door een audio-opname van telefoongesprekken met slachtoffers die na de crash naar het noodnummer 112 hadden gebeld. Deze audio werd nooit eerder vrijgegeven in de officiële rapporten, hoewel sommige tv-zenders nu beweren dat ze de audio al lang in hun bezit hadden, maar hem niet durfden te publiceren. Uit de opname kon worden opgemaakt dat zo’n 30 van de 57 slachtoffers waren gestikt of levend verbrand nadat er een explosie had plaatsgevonden in de goederentrein die in botsing was gekomen met de passagierstrein. Te horen is hoe er om hulp wordt geroepen, maar ook hoe ze naar adem snakken omdat er geen zuurstof is.
Vorige week gingen in meer dan 150 plaatsen in Griekenland (waaronder Volos) en 13 buitenlandse steden vele tienduizenden mensen de straat op, verenigd onder de slogan ‘Ik krijg geen zuurstof…’. De vereniging van de families van de slachtoffers had opgeroepen tot deze protestacties, iets waaraan door de grote media nauwelijks aandacht is gegeven. Ook de berichtgeving over de audio en de talrijke protesten was gezien het belang en de grootte van het protest zeker ‘summier’ te noemen. Maar dat heeft zeer waarschijnlijk weer te maken met het feit dat tv-licenties verleend worden door – precies, de Griekse overheid! Hopelijk komen er door deze massale burgerprotesten nu eindelijk antwoorden voor de ouders, familie en vrienden van de omgekomen kinderen. Het verdriet wordt er niet minder door, maar het zal ongetwijfeld meehelpen om het verlies van hun dierbaren te kunnen verwerken.
Nee, een echt vrolijk begin van het jaar was het niet, al weet ik zeker dat er ondanks alle ellende overal toch ook heel veel leuke, lieve en mooie gebeurtenissen om ons heen plaatsvinden. Ikzelf merk er helaas weinig van, omdat ik nog steeds aan huis gekluisterd ben door de ernstige rugproblemen waar ik nu al maanden last van heb. Na een aantal onderzoeken en consulten met de specialist zal een en ander de komende maanden flink aangepakt gaan worden en hopelijk snel verbeteren door manuele therapie, Pilatus en oefeningen doen. Hard nodig, want die stok waarmee ik nu regelmatig door het huis schuifel begin ik goed zat te worden. Om het over de pijn maar niet te hebben…
Gelukkig schijnt het zonnetje vandaag, daar word ik dan wel weer een beetje vrolijker van. En zojuist was ik dankzij videobellen getuige van de eerste zelfstandige stapjes van onze kleinzoon, die op eigen kracht naar oma in de telefoon bij papa kwam hobbelen om mij een kusje te geven! Nou, daar vergeet je op slag alle sombere toekomstgedachten door, dus ik ga na het publiceren van deze column lekker een tsipourootje voor mezelf inschenken om deze mijlpaal te vieren. En aangezien tsipouro ook nog eens geneeskundige krachten schijnt te bezitten volgens hen die het kunnen weten, zal het met die pijnlijke rug van mij dan zeer binnenkort ook veel beter gaan… Geniet en blijf gezond! Yiamas!