We krijgen een zware hittegolf, zei de weerman vorige week, een paar dagen voor ik naar Thessaloniki afreisde voor een 4-daags citytripje met schoonzus uit NL. Hij kreeg gelijk. De eerste twee dagen vielen mee, met temperaturen rond de tweeëndertig graden, maar op dag drie bereikte het kwik al snel de zesendertig. In de schaduw welteverstaan. En dat is warm als je je in een stad bevindt. Heel warm.

Het heeft ons er echter niet van weerhouden om er enthousiast op uit te trekken en toch alle bezienswaardigheden te bezoeken die we op het programma hadden staan. Kwestie van niet al te laat opstaan, op het heetst van de dag een museum induiken en rond vier uur de koelte van de hotelkamer opzoeken. Om na een verfrissende douche tegen acht uur weer helemaal klaar te zijn voor de maaltijd in een gezellige taverne.

Thessaloniki is een verrassende stad, vol met monumentale overblijfselen uit een rijk cultureel verleden. Kerken, gebouwen, musea… wandelend door het stadscentrum kom je ze allemaal tegen. Het is echter ook een moderne studentenstad, met heel veel trendy loungebars, hippe cocktailtjes en chique designerwinkels. En juist die combinatie tussen oud en nieuw maakt deze stad zo interessant, want de Byzantijnse en Turkse invloeden zijn gewoon overal te zien, naadloos verweven in de hedendaagse hectiek van een moderne grote stad.

De spectaculaire ligging tussen de Egeïsche zee en de bergen maakt het nog aantrekkelijker om er een paar dagen rond te dwalen, dus mocht u nog op zoek zijn naar een citytripbestemming, dan kan ik u Thessaloniki van harte aanbevelen. Met Transavia vliegt u er vanuit Amsterdam in nog geen drie uur naartoe tegen een schappelijke prijs, en een hotel is via Booking.com snel te boeken. Wij logeerden in hotel Olympia, met uitzicht op de oude Romeinse Agora, en waren daar heel tevreden over. Uitstekende service, zeer uitgebreid ontbijt, moderne kamers met airco en alles op loopafstand. Nog een insider-tip: voor € 22,00 boekte ik – ook via Booking.com – vooraf een luchthaventaxi naar het hotel, inclusief meet&greet en fooi. Schoonzus werd keurig opgewacht in de aankomsthal, hoefde zelf niet te sjouwen met haar koffer en werd nog geen drie kwartier na aankomst op de luchthaven netjes bij mij in het hotel afgeleverd!

Het enige minpuntje tijdens ons tripje was dat de Griekse vuilnismannen juist deze periode hadden uitgekozen voor een langdurige nationale staking. Gecombineerd met de hittegolf veroorzaakte dat binnen een paar dagen een doordringende stank, die met het uur erger werd. In dat opzicht waren we blij dat we na vier dagen vertrokken, want als je na een lekkere maaltijd langs metershoge stinkende afvalhopen naar je hotel loopt, is door je neus ademhalen echt niet aan te raden. De staking is na ons vertrek nog een paar dagen doorgegaan – bij temperaturen van tegen de veertig graden! – wat voor de inwoners een regelrechte ramp moet zijn geweest. Gelukkig wordt inmiddels het vuil weer opgehaald, is de stad schoongespoten en de stank verdwenen. Of de vuilnismannen hebben gekregen waarvoor ze staakten, weet ik niet, maar ik was wel heel erg blij dat de vuilnismannen van Kato Gatzea het werk níét hadden neergelegd. De frisse lucht in ons kleine dorpje aan zee was een welkome verademing – letterlijk dus!

En zo ben ik alweer bijna een week terug op het honk. Na al het gereis van de afgelopen maanden hoop ik echt dat ik mijn koffer nu langdurig in de kast kan zetten en mijn gewone leven weer op kan pakken. Alle hectiek en emoties hebben een flinke wissel getrokken op mijn conditie, wat zich uit in extreme vermoeidheid en een oplaaien van allergieën. Een duidelijke waarschuwing dus dat mijn lichaam uit balans is en dringend behoefte heeft aan een pas op de plaats met voldoende rust en ontspanning.

Nu valt dat niet mee met een Manuscript in Wording wachtend op mijn bureau, en al helemaal niet bij temperaturen die nog steeds dagelijks oplopen tot bijna veertig graden. Nou ja, rusten doe ik daardoor wel, want ik lig nu noodgedwongen meermalen per dag op apegapen in mijn bed onder de airco, omdat het buiten nauwelijks te harden is. Werken gebeurt echter op tijden waarop ik mij normaal gesproken nog zeker twee keer omdraai, maar vroeg naar bed – broodnodig om aan mijn acht tot negen uur slaap te komen – is er helaas niet bij, want door de extreme hitte eten we veel later dan anders. Uit eten gaan is nu een betere optie dan zelf koken, maar zelfs naar een restaurant aan de boulevard lopen is bij negenentwintig graden in de ondergaande zonneschijn al een opgave. Kortom, als we om negen uur aan de maaltijd zitten, is dat voor deze periode een mooie tijd. Alleen niet als je eigenlijk om halfelf naar bed had gewild… Afijn, niets nieuws onder de Griekse zon: onze zomer in Pilion is net als altijd gewoon héét!

Voordeel van ’s nachts weinig slapen en vroeg op is wel dat ik zo heel af en toe toch kans zie om mijn ‘niet-meer-zo-dagelijkse 30-minuten wandelingetje’ te maken, ook al zo’n broodnodig iets om mijn gezondheid weer op te krikken. De nieuwe camera gaat steevast mee en wat is het toch leuk om de ‘gewone’ dingen van mijn dagelijkse Griekse omgeving vast te leggen. Iedere keer weer neem ik me voor om dat de volgende dag ook te doen, maar zo’n koel ochtenduurtje is natuurlijk ook ideaal om even deze column te schrijven. En aangezien het inmiddels kwart over negen is en de thermometer buiten alweer achtentwintig graden in de schaduw aangeeft, lijkt het me beter om dat wandelingetje  vandaag toch maar over te slaan. Dit weekend moeten we nog even door zien te komen, vanaf maandag gaat de temperatuur als het goed is weer terug naar maximaal zevenentwintig, een verademing na de extreem hoge temperaturen van de afgelopen tien dagen. En uiteraard véél aangenamer weer om gezondheidswandelingetjes te maken!

Wat mijn verdere plannen voor vandaag betreft… Ach, ik denk dat ik nog maar even terugga naar bed. Lekker die broodnodige uurtjes verloren slaap inhalen 😉

♥♥♥♥♥

Citytrip Thessaloniki 2017  (klik op de foto om de afbeelding te vergroten)